Matematyka jest prosta. Cztery to więcej niż dwa, ale kiedy mówimy o dwójce młodszych, z czwórki dzieci, zdecydowanie dwoje to więcej… na głowie!

Gdy starszaki zostają u babci, a Jaś i Łucja są z nami w domu, okazuje się, że trzeba bardziej zwracać uwagę na to co robią, bo nie zerkają na nich oczy starszych braci. Janek odczuwa nudę i jego pomysły przerastają czasami granice mojej wyobraźni, a Łucja nie chce odstawać od brata i bardzo szybko poddaje się nurtowi wygłupów.

Miałam okazję przez dwa dni spędzać czas tylko z młodszakami. Widziałam 50 zdjęć twarzy Jasia w moim telefonie, Łucję, która po złożeniu krzesełka, nie chciała z niego zejść, stałam na moście w deszczu przez 20 minut i machałem do kierowców i oglądałam klub przyjaciół myszki Miki. Ściągałem Łucję z górnych łóżek i stołu i słuchałam opowieści Jasia o potworach i magicznych mieczach… Średnia wieku o wiele niższa i zupełnie inaczej spędziliśmy czas.